Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

ΠΙΚΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

                                                               Στην Κούλα Κατσίγιαννη


Γύρω μου πλήθος άστεγοι, εγώ έχω οικία
άρρωστοι δίχως φάρμακα πολλοί, κι εγώ με υγεία.

Βγάζω το μεροκάματο∙ άνεργοι εκατομμύρια
αιτήσεις βιογραφικά, ουρές μπροστά από κτήρια.

Ήρθε ο χειμώνας ο βαρύς, πήρα ομπρέλα, τζάκετ
και το καρότσι γέμισα μέσα στο σούπερ μάρκετ.

Έξω στο δρόμο ένας παππούς κι αυτός καρότσι σέρνει
ανακυκλώσιμα υλικά από τους κάδους παίρνει.

Ένα παιδάκι το παρμπρίζ  σκουπίζει μες στο χιόνι
όμως το λίπος του οδηγού πιέζει το τιμόνι.

Συσσίτια στις εκκλησιές κι αλληλεγγύης  κουζίνες
για πέντε χρόνια συναπτά έτσι κυλούν οι μήνες.

Ψηφίστηκαν λιτότητας, σήμερα, νέα μέτρα
σ’ αυτόν που βάλαν τη θηλιά κρεμούν στα πόδια πέτρα.

Μα εγώ έχω στέγη, φαγητό, είμαι καλά ντυμένος
αρχίζω, όμως, να ντρέπομαι που είμαι βολεμένος.

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015

ΦΙΛΙ ΖΩΗΣ

                                     στο φίλο Θ. Ν.

Πήγα προς τις Κουκουναριές
 σ’ ένα μικρό ακρογιάλι
κι από την άμμο ξέθαψα
ένα παλιό μπουκάλι.

Τ’ άνοιξα κι ήπια δυο φιλιά
που μέσα είχα κλεισμένα∙
από εκείνη τη βραδιά
τα είχα κρατημένα.

Θυμάμαι η πανσέληνος
φιλιόταν με το κύμα
κι εγώ σε είχα αγκαλιά
κι απάγγελνα ένα ποίημα.

Ήμουνα άντρας ώριμος
κι εσύ μπουμπούκι ακόμα∙
έσκυψες κι άσβεστη φωτιά
μου έβαλες στο στόμα.

Με καίει ως τώρα που μαλλιά
έχω αραιά με χιόνια∙
εκείνο το φιλί ζωή
μου πρόσθεσε στα χρόνια.